PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTKA

Nazywam się Weronika Szelenbaum-Bil, jestem psychologiem                    i psychoterapeutką.

Doświadczenie kliniczne zdobywałam pracując w Instytucie Psychiatrii     i Neurologii w Warszawie przy ulicy Sobieskiego  oraz w  Klinice Psychiatrii i Stresu Bojowego w Wojskowym Instytucie Medycznym          w Warszawie przy ulicy Szaserów.

Jako psychoterapeutka integracyjno-systemowa, łączę różne podejścia terapeutyczne, co pozwala mi dostosować pracę do  indywidualnych potrzeb pacjenta. W praktyce oznacza to, że korzystam z wielu metod, aby skutecznie wspierać osobę w radzeniu sobie z problemami, które są dla niej najważniejsze.

Pracując w podejściu integracyjnym dążę do tego, by w mądry i delikatny sposób dobrać takie narzędzia terapeutyczne, które najlepiej odpowiadają sytuacji i osobowości  pacjenta. Nie chodzi, aby te narzędzia były najlepsze z mojego punktu widzenia, ale aby przede wszystkim zyskały aprobatę osoby, z którą pracuję.  Zamiast trzymać się jednej, sztywnej metody lub jednego podejścia terapeutycznego,            w przemyślany sposób wybieram to, co może najbardziej pomóc. Integracja różnych metod pozwala mi spojrzeć na trudności z szerszej perspektywy, co często prowadzi do szybszej zmiany i uczucia ulgi            u pacjenta.

Łącząc moją pracę z podejściem systemowym staram się wraz z moimi pacjentami głębiej poznać  i zrozumieć znaczenie zgłaszanych trudności w odniesieniu do kontekstów rodzinnych, w których występują. To dążenie wynika z mojego doświadczenia, że dolegliwości lub objawy nie wynikają jedynie z wewnątrzpsychicznej konstelacji cech emocjonalnych danej osoby, lecz są wypadkową różnych relacji, w których ta osoba funkcjonuje.

W swojej pracy dokładam dużych starań, aby pozostawać profesjonalistką, która z uważnością i życzliwością towarzyszy                    w przezwyciężaniu trudnych momentów. Rozumiem, że podjęcie decyzji    o terapii bywa niełatwe – często towarzyszą temu obawy, wstyd czy brak zaufania. Moim celem jest, by każde spotkanie stanowiło bezpieczną przestrzeń, w której osoba szukająca pomocy  może być sobą, bez żadnej presji i bez żadnych ocen.

Mam doświadczenie w pracy z osobami, które zmagają się z różnymi wyzwaniami: często z lękiem albo ze smutkiem. W takich sytuacjach pomagam zrozumieć źródła lęku oraz uczę sposobów jego opanowania, by odzyskać poczucie bezpieczeństwa i spokoju. W stanach depresyjnych z  obniżonym nastrojem wspólnie możemy przyjrzeć się trudnym emocjom i znaleźć sposoby na odzyskanie energii do życia. Zajmuję się także trudnościami w relacjach, wypaleniem zawodowym oraz sytuacjami mobbingu w pracy.     Pomagam osobom dotkniętym kryzysem emocjonalnym – czasami ten stan wiąże się z poczuciem wstydu czy winy. Wspieram pacjentów w przetrwaniu kryzysu                    i w przepracowaniu  tych emocji, by odnaleźć równowagę i siłę               do działania. Wspólna rozmowa pomaga spojrzeć na sytuację inaczej      i odnaleźć rozwiązania, które dodadzą więcej sił i więcej nadziei. Uczę także, jak radzić sobie  z emocjami, które mogą przytłaczać lub nawet przejmować kontrolę nad życiem – takimi jak gniew, frustracja czy smutek. Ustawicznie wspieram w budowaniu poczucia własnej wartości. 

W swojej pracy z osobami cierpiącymi z powodu ADHD kładę szczególny nacisk na dostosowanie metod terapeutycznych do indywidualnych potrzeb pacjenta. Dzięki współpracy z naszym zespołem zajmującym się diagnostyką ADHD (mgr Weronika Pietrzak, dr Patrycja Wołoszczuk i dr Paweł Sala) możliwe jest przeprowadzenie kompleksowego procesu diagnostycznego, który obejmuje szczegółowy opis trudności charakterystycznych dla danej osoby. Taka diagnoza wraz z uważnym wsłuchiwaniem się w przekazywane podczas naszych sesji trudności pacjenta –  pozwala mi od pierwszych spotkań lepiej dopasować metody pracy psychoterapeutycznej, co znacząco zwiększa skuteczność terapii.

Przykładowo, osoby dorosłe, które doświadczają trudności związanych z prokrastynacją i przeciążeniem obowiązkami w pracy, mogą dzięki terapii uczyć się skutecznych strategii zarządzania zadaniami i planowania. Pracujemy wtedy nad budowaniem nowych schematów reagowania, które pomagają w jasnym priorytetyzowaniu zadań, oraz nad rozwijaniem umiejętności skupiania się na konkretnych celach. Terapia pomaga również zrozumieć, jak wzorce myślenia i emocje wpływają na funkcjonowanie, co daje możliwość wprowadzenia trwałych zmian w życiu zawodowym i osobistym

Uwzględniam jednocześnie wpływ kontekstu rodzinnego na objawy ADHD. Na przykład, młoda osoba dorosła z ADHD, która doświadcza trudności w komunikacji z rodzicami, ma ciągły chaos w zakresie porządku i organizacji, może dzięki terapii zyskać narzędzia do wyjaśniania swoich trudności, negocjowania istniejących problemów, wyrażania swoich potrzeb i budowania bardziej konstruktywnych relacji. Jednocześnie rodzina może nauczyć się, jak wspierać osobę z ADHD, nie wzmacniając nieadaptacyjnych zachowań. Taka współpraca zwiększa skuteczność terapii i pomaga wprowadzać trwałe zmiany w życiu pacjenta.

Jako psychoterapeutka pracuję  z  młodzieżą od 16 roku życia oraz osobami dorosłymi. Swoją pracę poddaję stałej superwizji.